In Videophilia (and Other Viral Syndromes) neemt de Peruaanse regisseur Juan Daniel F. Molero de kijker mee op een digitale trip langs chattende, gamende, trippende en amateurporno makende jongeren. Intussen nadert het einde van de wereld.
In een notendop “Een leuke, gekke film over 
tieners die hun tijd verdoen met nieuwe media, die rondhangen in de stad, op zoek naar avonturen op en buiten het scherm.”
Eerste keer “Ik maakte eerder de documentaire Reminiscenses, die ook in Rotterdam te zien was. Het maken van een speelfilm is wat mij betreft niet zo anders. Ik volg dezelfde aanpak. Bij een documentaire ga je niet heel nadrukkelijk staan regisseren, daar doe je juist zo veel mogelijk alsof je níet regisseert. Voor Videophilia hanteerde ik dezelfde benadering. Ik wilde de acteurs een groot gevoel van vrijheid geven. Ik voelde me soms meer een psycholoog, omdat de acteurs allemaal gek zijn en grote ego’s hebben. Elk van hen heeft zijn eigen gekte, ik moest uitzoeken hoe ik die kon gebruiken voor de film.”
Moeilijk “Het was vooral lastig om de film af te maken. Ik deed zelf de montage. Als regisseur ben ik ontspannen, als editor maniakaal. Drie dagen voor ik naar Rotterdam vloog, was ik nog bezig in de montagekamer. Wat het ingewikkeld maakte, was dat er veel lagen in de film zitten. Ik begon met het monteren van de eerste laag, het verhaal. Daarna met een mysterieuzere laag en vervolgens een metalinguïstische laag.”
Rotterdam “De eerste keer dat ik naar een groot filmfestival afreisde, was hier, in 2010. Ik was 22 en deed als videoblogger mee aan het Trainee Project for Young Film Critics. Ik maakte alles mee: zat in een jury, ging naar industry-feestjes, zag veel films. Als cinefiel houd ik van de Rotterdamse programmering, om de verscheidenheid: experimenteel werk, expanded cinema, non-fictie, maar ook genrefilms. En veel Aziatische producties, waar ik dol op ben.”
Benieuwd naar “Parabellum van Lukas Valenta Rinner. Die ken ik nog van de filmacademie – die ik overigens niet afmaakte. Maar ik wil sowieso álle genomineerde Tigers zien.”
Videofilie “Ik wilde dat de titel duidelijk zou maken wat je te wachten staat, in plaats van een vage titel als Under the Sun. Videophilia slaat op mensen die een bovenmatige interesse hebben in beelden, zowel het consumeren als het produceren ervan, vooral via internet. Het gaat ook over bijkomende effecten, allerlei syndromen en symptomen die ik terugzie bij mijn vrienden. En bij mezelf. Ons idee van tijd en ruimte is gefragmenteerder geworden. Hetzelfde geldt voor ons ego. We hebben wel vijf of zes avatars van onszelf. Naast degene die je in de spiegel ziet, heb je nog vijf mini-me’s op internet.”
Bright Future “Ik barst van de plannen. Ik werk veel samen met vrienden in Lima, daar is een fijne indiescene. We proberen iets tegenover de grote films te zetten die in Peru worden gemaakt, Hollywoodachtige genrefilms die behoorlijk belabberd zijn. Daarom hebben we het plan opgevat wél een goede genrefilm te maken. Ik denk dat het een mengeling van sciencefiction, comedy en horror wordt.”
SIETSE MEIJER | DAILY TIGER, 24 JANUARI 2015
Laat een antwoord achter