Geen mooier begrip in de popmuziek dan ‘tonight’. Dan is het onmogelijke mogelijk, dan gaat het gebeuren, dan is de hemel van ons, dan gaat het licht nooit uit. En dan komt alles goed.
Everything
Will be all right
Tonight
(Iggy Pop, Tonight)
Te gast bij Pauw & Witteman, sprak Thomas van Luyn onlangs over disco als ‘de muziek van het verlangen’. In die muziek wordt volgens hem iets tot uiting gebracht dat heel wezenlijk is voor de mens: ‘Het verlangen naar dat de dingen beter zullen zijn. Disco gaat heel erg over dat de dingen beter zullen worden – wanneer? Tonight. Nu is het misschien allemaal vervelend, maar tonight it’s gonna be all right.’
Dat kan kloppen, maar ‘tonight’ is al veel langer een belangrijk woord in de popmuziek. In de jaren 50 beloofde Elvis ‘good rockin’ tonight’, Carl Mann zong ‘we’re gonna rock and roll tonight’, en doo-wopgroep The Mello-Kings zong het prachtige Tonite, Tonite.
Begin jaren 60 waren er onder meer The Easybeats die in Friday On My Mind over hun verlangen naar het weekend zongen, en dan vooral vrijdagavond:
Tonight
I’ll spend my bread
Tonight
I’ll lose my head
Tonight
I’ve got to get
Tonight
In de hardrock van de jaren 70 werd ‘tonight’ (net als ‘all night long’) zó’n cliché dat de parodiegroep Spinal Tap een nummer de titel Tonight I’m Gonna Rock You Tonight meegaf.
Erg is het overigens niet, dat ‘tonight’ zo’n cliché is geworden in de popmuziek. Het is een onvergankelijk, zijn primitieve kracht nooit verliezend cliché, en zulke mag je beschouwen als een godsgeschenk.
Laat een antwoord achter